Museum Het Valkhof in Nijmegen is gebouwd in 1998. Het spraakmakende pand is een ontwerp van architect Ben van Berkel en staat bij de bevolking bekend als ‘zwembad’. 
De vloerconstructie bestaat naar alle waarschijnlijkheid uit een constructieve ondervloer met daarop een zandcement dekvloer met kunsthars afwerklaag. Dwars door het gebouw lopen enkele dilatatievoegen. In de vloeren zijn hier in de bouwfase dilatatievoegprofielen toegepast van een type dat geschikt is voor woningen en kantoren. Dat is voldoende voor voetgangersverkeer, kinderwagens en rollators. Bij de inrichting van de tentoonstellingen wordt echter gebruik gemaakt van een schaarlift en palletwagens. Het lichte aluminium profiel blijkt niet bestand tegen de harde banden van deze voertuigen en wordt weggedrukt. Op verschillende plaatsen is de vloer gerepareerd maar de aanpak blijkt niet afdoende. Wat is nu de beste oplossing? In dit artikel wordt ingegaan op enkele mogelijkheden en hun voor- en nadelen.
In de vloer voor de goederenlift zijn scheuren te zien nabij de voegwanden. Elders heeft het probleem van scheurvorming zich ook voorgedaan, maar hier is de deklaag aan weerszijde over een breedte van circa 200 mm vervangen. De metalen delen van het voegprofiel zijn echter blijven zitten. Het tussenrubber is verwijderd en vervangen door een kitvulling waarop een licht zelfklevend afwerkprofieltje is aangebracht. Ook dit blijkt niet bestand tegen de harde wielen van de voertuigen die worden gebruikt voor het intern transport. De afdekprofieltjes zijn gedeukt en buigen op bij de stootnaad. 
De nieuwe strook in de deklaag vertoont echter geen scheuren. Kennelijk is bij de reparatie een morteltype gebruikt dat meer trekkracht kan opnemen.
Technisch gezien de beste oplossing is het vervangen van het oorspronkelijke dilatatievoegprofiel door een type dat wel bestand is tegen de hoge puntlasten van harde kunststof wielen. Er zijn zeer dunne (bijvoorbeeld de Buchberger VA.6.150/15) of smalle voegprofielen (bijvoorbeeld Buchberger AL.5.45) beschikbaar. De installatie vraagt echter het nodige hak- en breekwerk met alle overlast van dien. Weer zal de afwerklaag over een breedte van 200 à 300 mm moeten verwijderd om het profiel aan te brengen.
Bij voldoende ruimte in de voeg kan worden voor een voegprofiel dat op de vloer wordt gemonteerd zoals de JDH 5.26 van GV2. Dit aluminium profiel geeft steun aan de voegwanden en verdeelt de druk op de rand van de vloer. Het profiel is echter niet geschikt voor zware puntlasten. In dit geval moet bovendien de kit en mogelijk een deel van het oorspronkelijke aluminium profiel verwijderd worden.
Verreweg de eenvoudigste en goedkoopste oplossing is het aanbrengen van een speciale afdekstrip op de bestaande constructie. De 2,4 mm dikke CJE-PF van GV2 is bestand tegen autoverkeer, heeft een geribbelde slipvaste bovenzijde en is aan één zijde voorzien van verzonken schroefgaten. Dit product kan worden aangebracht op de bestaande constructie. Het wordt echter niet aanbevolen bij hoge puntlasten. De luchtbanden van een auto zijn immers niet te vergelijken met de harde wielen van een schaarlift of palletwagen. Het is een duidelijke verbetering ten opzichte van het afdekprofieltje dat bij het vloerherstel is aangebracht, maar garanties over de levensduur kunnen niet worden gegeven.
Museum Het Valkhof koos nu voor de eenvoudige oplossing van het afdekprofiel. Dat kan redelijk snel – al dan niet door eigen personeel – worden aangebracht. De eventuele overlast bij het aanbrengen is beperkt. Gerealiseerd wordt dat de afdekstrip mogelijk een tijdelijk oplossing biedt. Op de langere termijn wordt gedacht aan de vervanging van het oorspronkelijke profiel door een steviger type. Deze sloop- en montagewerkzaamheden kunnen dan mogelijk samenvallen met een toekomstige renovatie van de vloer of andere onderhoudswerkzaamheden.
Arcas Trading 